IEDEREEN UIT VERLIES WEER ANDERS
Verlies, iedereen uit het anders
Als oorzaak van rouw wordt vaak gedacht aan het overlijden van een dierbare. Maar rouw kan ook voortkomen uit het verlies van je baan, relatie of gezondheid. In elk geval heeft verlies, ongeacht de oorzaak, een enorme impact, zowel psychisch als lichamelijk. Als individu heb je tijd en ruimte nodig om dit een plek te geven.
Behalve verdriet of somberheid, kunnen er meer emoties meespelen. Emoties die soms niet worden begrepen door je omgeving en die ook jou kunnen verwarren. Schaam je niet voor je gevoelens. Ze horen bij je verwerkingsproces.
Gevoelens van onzekerheid
Verlies betekent een verandering in je persoonlijke situatie, en dus onzekerheid. Het leven waar je al zo lang aan gewend bent, staat op zijn kop. Het vergt veel om je aan te kunnen passen. Soms heb je het gevoel hebben er alleen voor te staan. Scheid je van je partner, dan kun je je enorm onzeker gaan voelen over jezelf als persoon, of over de opvoeding van je kinderen.
Het verlies van je baan geeft meestal een flinke deuk in je zelfvertrouwen. Maar ook het vinden van een nieuwe baan kan zelftwijfel veroorzaken. Schroom er niet voor om deze gevoelens met mensen in je omgeving te delen. Zij kunnen je geruststellen, en helpen met praktische zaken.
Boosheid
Boosheid is een verwarrende emotie omdat hierop in veel gevallen een taboe ligt. Zeker bij het overlijden van een dierbare. Toch hoort boosheid bij vele vormen van verlies, met name voor mannen. Want boosheid geeft het gevoel dat je voor zichzelf opkomt en kracht toont. Maar soms bedekt het de pijn, die je vaak moeilijk kunt accepteren.
Het is dus niet vreemd dat je in een periode van verliesverwerking met enige regelmaat boosheid voelt. Dit vloeit meestal langzaam weer weg, zodra je je geestelijk niet meer op je aller-kwetsbaarst voelt. Daarom is boosheid bij verlies een gezonde emotie.
Schuldgevoelens
Schuldgevoelens ontstaan niet alleen wanneer je iets fout hebt gedaan. Ook in periodes waarin je het erg moeilijk hebt, kun je hiervan last krijgen. Je voelt je bijvoorbeeld schuldig, omdat je kinderen na de scheiding in een gebroken gezinssituatie moeten opgroeien. Of omdat je na het verlies van je baan minder goed voor je gezin kunt zorgen.
Of je vraagt je af, waarom je partner heeft moeten overlijden terwijl jij nog zo kerngezond bent. Allemaal gedachten die je niet verder helpen. In sommige gevallen kun je zelfs denken ‘waarom besta ik eigenlijk nog?’ Na een bepaalde periode lukt het meestal wel weer om rationeler na te denken, en er het beste van te maken.
Verwarring
Wanneer je iets of iemand verliest waaraan je veel waarde hechtte, kan dit ook tot verwarring leiden. Je leven krijgt ineens een geheel andere wending. En hoe goed je omgeving je hierbij ook probeert te helpen, dit werkt soms averechts. Sommige goedbedoelde maar tegenstrijdige adviezen maken de situatie voor jou alleen nog onduidelijker. Het is dan ook niet makkelijk om al die verschillende adviezen te moeten aanhoren.
Bovendien wil je de mensen om je heen niet kwetsen, door te zeggen dat je eigenlijk behoefte hebt aan een troostende arm om je schouder. Veel mensen voelen zich tijdens een periode van rouw ook verward. Vertrouw op je kracht om juiste beslissingen te nemen en je zult geleidelijk je weg vinden.
Lichamelijke klachten door rouw
Lichaam en geest zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Niet zo gek dus, dat je tijdens een periode van verliesverwerking last kunt hebben van lichamelijke ongemakken. Deze vloeien voort uit het verdriet en de bijbehorende spanning die je ervaart. Hierover hoef je je dus geen zorgen te maken.
Pijn heeft zelfs een evolutionaire functie: verlies en eenzaamheid zijn niet bevorderlijk voor de overleving en lichamelijke pijn is een waarschuwing voor dit ‘gevaar’. Veel gehoorde klachten tijdens verlieswerking zijn slecht slapen en vermoeidheid, concentratieproblemen, hoofdpijn, en een gebrek aan eetlust en energie. Breng structuur aan in je dagelijks leven, maar geef regelmatig toe aan je vermoeidheid. Gun jezelf de tijd om de batterij op te laden.